Archieven april 2011

Eerder schreven we op onze blog al over waar in de wereld Duits wordt gesproken. Ondanks dat de Duitse taal toch nog redelijk verspreid is over de wereld is het aantal  Spaanstalige landen aanzienlijk groter. Spaans wordt maar liefst in 21 landen als officiële taal gesproken.
In Mexico waren in 2008 maar liefst 107 miljoen inwoners waarvan bij het grootste deel van de bevolking Spaans de voertaal was. Naast Spaans zijn er in Mexico ook mensen die indianentalen zoals Guaraní of Maya als moedertaal hebben. In Spanje waren in 2008 in totaal 45 miljoen inwoners waar naast het Spaans ook Catalaans, Galicisch, Baskisch, Aragonees, Asturisch en Aranees gesproken wordt.
Andere landen waar Spaans ook een officiële taal is zijn: Colombia, Argentinië, Peru, Venezuela, Chili, Ecuador, Guatemala, Cuba, Dominicaanse Republiek, Bolivia, Honduras, El Salvador, Paraguay, Nicaragua, Puerto Rico, Costa Rica, Uruguya, Panama en Equatoriaal-Guinea.
In de meeste bovengenoemde landen wordt slechts één officiële taal gesproken, er zijn echter enkele uitzonderingen waar zoals Bolivia waar Quechua en Aymara ook officiële talen zijn. Een leuk detail is dat Equatoriaal-Guinea het enige land is in Afrika waar Spaans een officiële taal is (in Equatoriaal-Guinea is naast Spaans ook Frans een officiële taal).
Wat ook opvallend is, is dat er in de Verenigde Staten ongeveer 26 miljoen met Spaans als moedertaal zijn. De meeste Spaans sprekenden  in de V.S. zijn immigranten en stammen af van de Spaans-Mexicaanse bevolking. In de Amerikaanse staat New Mexico is het Spaans ook als officiële taal erkend. Naast landen waar Spaans als officiële taal erkend is zijn er ook aanzienlijke Spaanstalige gemeenschappen in de Filippijnen, Marokko, Brazilie, Belize, Guyana, de Nederlandse Antillen en de Westelijke Sahara.

De Duitse taal behoort tot de West-Germaanse tak van de Germaanse talen. Duits is in Duitsland, Oostenrijk en Liechtenstein de officiële taal. In Italië(Zuid-Tirol), België (Oostkantons), Zwitserland, Luxemburg en Denemarken(Zuid-Jutland) is het Duits één van de officiële talen. Ook in Namibië (een vroegere Duitse kolonie) en voormalige Oostblok landen wordt Duits gesproken.  In Namibië en de Oostblok landen krijgt het Duits echter geen officiële erkenning.
Duits is ook nog de moedertaal van rond de twee miljoen inwoners in het Aziatische deel van de voormalige Sovjet-Unie. Deze groep Duitstaligen zijn afstammelingen van de Wolgaduitsers die rond de 18e eeuw richting Rusland vertrokken. Daarnaast zijn er ook in Canada en de Verenigde staten nog ruim twee miljoen mensen die Duits als moedertaal hebben. Het grootste gedeelte van de Duitssprekende in Noord Amerika wonen in de staten North en South Dakota.  Daarnaast wordt er ook nog Duits gesproken in enkele Zuid-Amerikaanse landen, voornamelijk in Chili, Paraguay, Brazilie en Argentinie.

Minder dan de helft van de Nederlandse scholieren kiest in het vakkenpakket voor Duits. In ons buurland is het volgens Euregio nog veel erger gesteld. Duitse scholieren hebben een nog veel lagere bereidheid om de taal van het buurland te leren dan bij de Nederlandse scholieren. De CDA/CDU-fractie in de Euregioraad wil proberen om de Duitse taal een verplicht vak wordt op middelbare scholen in Nederland.  De CDA/CDU-fractie beweert dat Nederland zichzelf schade berokkent omdat Duitsland voor Nederland een van de voornaamste handelspartners is.
Door het slechte beheer van de Duitse taal wordt de nagestreefde grensoverschrijdende ontwikkeling in de Euregio niet bevorderd. Naast Engels blijft Duits in het Nederlandse bedrijfsleven de belangrijkste correspondentietaal. Uit een onderzoek dat in 2006 werd uitgevoerd bleek dat slechts de helft van de scholieren in het grensgebied vrijwillig de Duits in het pakket nemen. Veel ondervraagde studenten blijken weinig plezier uit het leren van de Duitse taal te halen.

Linda de Mol heeft in NTR’s  College Tour aangegeven dat ze graag beter Duits had willen kunnen praten. Ze heeft vaak spijt gehad van het feit dat ze geen duits is gaan studeren.  Linda de Mol is niet alleen in Nederland een bekend persoon maar ook in Duitsland is ze redelijk bekend onder het volk. Daar heeft ze bijvoorbeeld het programma ‘Traumhochzeit’ gepresenteerd en speelde ze er in diverse films.

Het Duits dat ze daar sprak had ze gewoon uit haar hoofd geleerd, zonder hier zelf gevoel voor hebben gehad. Ze heeft zich in die tijd gewoon toegewijd op het instuderen van haar tekst maar daardoor is het Duits wat ze kent niet echt toegenomen. Als je bijvoorbeeld een gesprek met haar zou voeren zou ze na een paar minuten al vastlopen. Er zijn voor haar dan ook veel momenten geweest waarop ze spijt heeft gehad van haar keuzes, dat had haar waarschijnlijk een hoop stress en moeilijkheden bespaard.

Met het vele nieuws uit Japan van de afgelopen weken zijn ging de VRT een aantal keer in de fout met vertalingen van Japanse berichten. Nadat de VRT op haar website de foute vertalingen had rechtgezet gingen ze vorige week zondag weer de mist in. Op youtube werden een paar opmerkelijke fouten gezet.

Zo gebeurde het dat vorige week zondag in het journaal de ondertitels vertelden over stromingen van besmet zeewater, terwijl de man het eigenlijk een technische mededeling deed over wanneer en waar een meting plaats gevonden had. Eerder werd een man die zei: ‘we moeten veel dingen doen’ helemaal anders vertaald waardoor het ineens een spectaculair item werd waarbij de man vertelde over zijn ouders die voor zijn ogen waren meegesleurd door het water.

Er werden door Werner Vanhorenbeeck verschillende filmpjes gemaakt waar hij boven de foute ondertitels de correcte plaatste. Vanhorenbeeck studeerde twee jaar in Japan en verteld dat hij ook voor de ramp al meerdere keren foute vertalingen voorbij had zien komen. Na verschillende keren te mailen werd de fout altijd op de European Broadcasting Union geschoven (EBU).

Volgens Bjorn Soenens, chef buitenland bij de VRT werden er zondag twee interviews doorgestuurd door EBU waarvan de vertalingen omgewisseld waren. Nadat de VRT de EBU daarop aansprak verwezen ook zij weer naar de nationale persagentschappen waarvan zij de beelden krijgen.

Toen de ramp net had plaatsgevonden werden er extra tolken ingehuurd, maar dat loopt erg in de kosten. De VRT beweert zo goed mogelijk alles te controleren en soms de hulp van profs en japanologen in te roepen, maar soms gaat het gewoon mis.